Ο comedian λέει ένα αστείο επάνω στη στενή σκηνή του Tin Pan Alley. H κυρία δίπλα μου κακαρίζει, ζευγαρώνει το γέλιο με έναν αναστεναγμό. Εγώ βλέπω τον Σίλα να πηγαίνει σαν εκκρεμές από τη μία άκρη στην άλλη. Το κεφάλι ξυρισμένο, το σώμα καλογυμνασμένο, τα γένια άσπρισαν. «Μεγάλωσες», τον πείραξα μετά. «Δεν θα γράψεις ότι ο Σίλας μεγάλωσε. Θα γράψεις ότι ο Σίλας ωρίμασε.» Ναι, είναι πιο σωστό έτσι.
Ο Σίλας, λοιπόν, ωρίμασε. Το διαβεβαιώνω, άλλωστε, εγγράφως. Πρέπει να ήταν 1997 όταν τον είδα πρώτη φορά, μαζί με εκείνη τη συντροφιά που είχε μαζέψει η μακαρίτισσα η Λουκία Ρικάκη. Και όλα αυτά τα χρόνια πότε τον έβλεπα και πότε τον έχανα. Τον έχω δει να κάνει χαριτωμένες απόπειρες στην τηλεόραση, παρακολούθησα όμως και πράγματα που δεν άρεσαν ούτε στον ίδιο. Αλλά κάπως πρέπει να ζήσει ο καλλιτέχνης. Τώρα όμως το μαγαζί είναι sold out και ο Σίλας ξέρει πώς να ξεκλειδώσει τη ψυχή του ακροατηρίου του. Όχι για να πάρει, απλώς, το γέλιο, αλλά για να μπει και ο ίδιος μέσα. Ο stand up comedian δεν είναι εκεί επάνω για να λέει αστεία.
Ο comedian είναι στη σκηνή για να σε πάρει μαζί του, να περιγράψει αυτό που σκέφτεσαι και να σαρκάσει εκείνο που σε βασανίζει.Από την άλλη, ο Σίλας είναι ένας stand up comedian που δεν «πειράζει» το κοινό του, δεν διαλέγει, δηλαδή, κάποιους για να τους εντάξει στο θέαμα. Η μανιέρα, βέβαια, είναι πάντα η ιδια. Πολιτική, σχέσεις, τηλεόραση. Ο Σίλας βάζει και θρησκευτικά στο πιο απολαυστικό, κατά τη γνώμη μου, κομμάτι της παράστασης. «Το stand up είναι κατά βάση το κείμενο. Από εκεί ξεκινούν όλα. Τα άλλα κάποια στιγμή θα τα μάθεις...». Ναι, και το καταραμένο κείμενο πρέπει να είναι ταυτοχρόνως πυκνό, αλλά να κυλάει πάνω στο γέλιο. Δύο ώρες stand up πρέπει να έχουν πολλές Α4 από πίσω. Στην περίπτωση του Σίλα έχουν επιπλέον και είκοσι χρόνια.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.politismos&id=37871
Δημοσίευση σχολίου
Καλοδεχούμενα όλα τα σχόλια, επώνυμα και ανώνυμα. Πάντα όμως με σεβασμό στους άλλους αναγνώστες και στους νόμους. Ευχαριστούμε!