Τα μυστήρια της Σαμοθράκης

Οι επισκέπτες κατά την Οθωμανική εποχή ήταν λίγοι, αλλά ένα ενθουσιώδες θεωρητικό ενδιαφέρον για τη Σαμοθράκη αναδύθηκε την εποχή του ρομαντισμού, μεταξύ ενός ανανεωμένου ενδιαφέροντος για το “μύθο” και της αρχής θρησκευτικο-ιστορικών μελετών. Αρθρα και βιβλία για τους αινιγματικούς Μεγάλους θεούς της Σαμοθράκης, τους “Καβίρους”, γράφτηκαν απανωτά από τους Zoega , Creuzer , Schelling και Welcker - αυτά διαβάστηκαν και συζητήθηκαν από την ελίτ των γραμμάτων της Γερμανίας και πήραν το δρόμο τους, βέβαια, στον Faust του Goethe, Der Tragödie zweiter Teil, 'Klassische Walpurgisnacht'.

Ανάμεσα στη σαγηνευτική μυστικότητα πλανιόταν η υποψία για προ-ελληνική ή μάλλον ανατολική σοφία . Ήδη ο Justus Scaliger είχε επιστήσει την προσοχή στο γεγονός ότι το 'Κάβειροι' φαίνεται να συμπίπτει με την κοινή Σημιτική λέξη kabir, που σημαίνει 'μεγάλος', έτσι που Όι Μεγάλοι Θεοί ' της Σαμοθράκης θα μπορούσε να είναι ακριβώς η ελληνική μετάφραση της Σημιτικής λέξης kabirim.

H ανακάλυψη του Scaliger ήταν γενικά αποδεκτή τον καιρό που οι κλασσικοί φιλόλογοι γνώριζαν λίγα εβραϊκά. Ο Ηρόδοτος αναφέρει το Αιγυπτιακό 'Κάβειροι ' μαζί με το Φοινικικό Ήατάϊκοι', το οποίο προσδίδει έναν περαιτέρω ανατολίζοντα τόνο στην εικόνα, δηλαδή τα Αιγυπτιακά 'μυστήρια'. Αλλά δεν ήταν μόνο η σχέση με την Ανατολή, που γοήτευε τους επιστήμονες • γνωστή σε όλους, αν και όχι πάντα σχολιασμένη φανερά, ήταν η φαντασία για το φαλλισμό. Ιθυ - φαλλικές εικόνες έκαναν την εμφάνιση τους μέσα στη μυστικότητα της Σαμοθράκης, εξαιτίας του Ηροδότου, ο οποίος θεωρεί ότι οι παραδόσεις της Σαμοθράκης εξηγούν την αρχή των ιθυφαλλικών ερμών της Αττικής. Ο καθένας είχε διαβάσει Ηρόδοτο.

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι αυτές οι αναφορές έπαιξαν κάποιο ρόλο και στον Karl Lehmann, για να αρχίσει τις ανασκαφές του στο ιερό της Σαμοθράκης το 1938 και στην οικογένεια Mellon στις Η.Π.Α. για να χρηματοδοτήσει όχι μόνο την ανασκαφή, αλλά επίσης τη γενναιόδωρη δημοσίευση στη σειρά 'Bollingen Foundation'.