«Φάκα» χωρίς τυρί το «Μέγαρο Μουσικής» και για τον Γιώργο Παυλίδη;

Για το «Μέγαρο Μουσικής Κομοτηνής» έχω γράψει πολλά. Κυρίως κριτική για τον τρόπο διαχείρισης που άσκησε η ομάδα της Αναπτυξιακής καθώς και για την ίδια την σύσταση αυτής της ομάδας μόνο από φίλους και γνωστούς, χωρίς κανένα άνοιγμα στους δημιουργικούς ανθρώπους αυτής της τοπικής κοινωνίας.

Και ομολογώ πως κάθε φορά που ασκούσα κριτική αν και στενοχωρούσα πολλούς, η ομάδα διαχείρισης του «Μεγάρου» έσπευδε να υιοθετήσει πολλές προτάσεις μου κάτι το οποίο αμέσως μετά τους το αναγνώριζα, αν και ποτέ δεν το έμαθαν καθώς οι «πληροφορητές» φροντίζουν πάντα να «φιλτράρουν» τις φήμες που διαδίδουν ώστε να κερδίζουν από αυτές. Αυτό όμως είναι άλλο ζήτημα καθώς και πρόβλημα όλων όσων επιμένουν ακόμη να ενημερώνονται με τέτοιους «μηχανισμούς».

Για το «Μέγαρο» λοιπόν έγραψα πολλά και θα ξαναγράψω ακόμη περισσότερα καθώς η περιφερειακή αρχή του Γιώργου Παυλίδη αποφάσισε πως το μοναδικό «πρόβλημα» στην όλη υπόθεση ήταν το ότι δεν συμμετείχε η ίδια στην διαχείριση και αυτό το «πρόβλημα» το έλυσε με τον γνωστό νεοελληνικό κομματικό τρόπο: εξαφάνισε σε μία ημέρα τους προηγούμενους και τοποθέτησε με εντολή «άνωθεν» τους επόμενους!

Και κανείς δεν θα είχε να σχολιάσει κάτι γι αυτό αν δεν έβγαιναν πριν λίγες ημέρες στην δημοσιότητα τα ονόματα των επομένων, ανάμεσα στα οποία συναντάμε φίλους και μέλη της παράταξης Παυλίδη και μόνο 2 – 3 άτομα από τον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών, προφανώς έτσι για «ξεκάρφωμα». Και ως πρόεδρο όλων αυτών έχουμε την προσωπική επιλογή του Γιώργου Παυλίδη γι’ αυτή την θέση, Αντιπεριφερειάρχη Ροδόπης Χρήστο Μέτιο!

Έχουμε λοιπόν μία πανάκριβη υποδομή στον τόπο μας που κόστισε πάνω από 20 εκατομμύρια ευρώ. Έχουμε μία Αναπτυξιακή που πρωτοτυπώντας σε σχέση με άλλες Αναπτυξιακές Εταιρείες της Ελλάδας κατάφερε και έφερε σε πέρας αυτή την επένδυση. Έχουμε και μία ομάδα η οποία με τις όποιες συνθήκες κατάφερε και λειτούργησε για κάποια χρόνια αυτό το μεγαθήριο κατά γενική ομολογία χωρίς να ακουστεί το παραμικρό σε θέματα λειτουργικότητας του χώρου, ασφάλειας του κοινού αλλά και όχλησης της γύρω περιοχής.

Και τι κάνουμε για να αξιοποιήσουμε όλα αυτά που έχουμε; Το νεοελληνικό αυτονόητο: δεν συζητάμε καν μαζί τους για εξεύρεση κοινής πορείας αλλά διά της μεθόδου του «αποφασίζομεν και διατάζομεν» τους «ξηλώνουμε» σε μία βραδιά και τοποθετούμε τους «δικούς μας ανθρώπους» να στρογγυλοκαθίσουν σε αναπαυτικές καρέκλες και να φωτογραφίζονται. Γιατί μέχρι στιγμής αυτό φάνηκε να γίνεται.

Απορώ λοιπόν πως ο γνώστης τόσων θεμάτων αλλά και αποφασιστικός όσο και αποτελεσματικός σε τόσα άλλα ζητήματα περιφερειάρχης Γιώργος Παυλίδης την «πάτησε» τόσο εύκολα στο θέμα του «Μεγάρου» και βιάστηκε τόσο πολύ. Κατ’ αρχάς το «Μέγαρο» δεν είναι κάποιος καφενές στον οποίο στοιβάζονται εκατοντάδες άνθρωποι. Υπάρχει σε αυτό μία πανάκριβη όσο και περίπλοκη οπτικοακουστική υποδομή με μηχανήματα τα οποία γνωρίζουν μόνο λίγοι να χειρίζονται. Όχι λίγοι στην Κομοτηνή αλλά λίγοι στην Ελλάδα! Και εφόσον ο Γιώργος Παυλίδης αποφάσισε να κάνει στην άκρη τους ανθρώπους που χειριζόταν τόσο καιρό όλα αυτά τα θέματα, ποιος θα βρεθεί να χειριστεί όλον αυτόν τον μηχανισμό; Ή λοιπόν το «Μέγαρο» θα μείνει κλειδωμένο για πολύ καιρό καθώς κανείς δεν είναι σε θέση να το λειτουργήσει, ή απλά θα φέρει άλλο προσωπικό από κάποια άλλη πόλη (ίσως από την Ξάνθη;) για να αναλάβει καθήκοντα. Δηλαδή και άλλες «τοποθετήσεις» ημετέρων και άλλα έξοδα από την τσέπη του πολίτη. Και όλα αυτά για τις καινοφανείς φιλοδοξίες της παρούσης περιφερειακής αρχής;

Η διαχείριση της όλης υπόθεσης του «Μεγάρου» λοιπόν υπήρξε και το πρώτο μεγάλο «φάουλ» της περιφερειακής αρχής και του Γιώργου Παυλίδη προσωπικά. Και αναφέρω «προσωπικά» καθώς η χρονική στιγμή που ο ίδιος επέλεξε να «ξηλώσει» τον Στάθη Κεφαλίδη και τους συνεργάτες του δεν ήταν καθόλου τυχαία. Ήταν μία μόλις ημέρα αμέσως μετά την αιφνίδια βράβευση του τελευταίου ως «Παγκόσμιου Αχέπαν της Χρονιάς 2015» από την οργάνωση ΑΧΕΠΑ της Αμερικής.

Μία οργάνωση στην οποία μπήκε πολύ δυναμικά πριν λίγα χρόνια ο Στάθης Κεφαλίδης αναλαμβάνοντας το τμήμα της Κομοτηνής και στην οποία οργάνωση συμμετέχει και ο ίδιος ο Παυλίδης. Μήπως λοιπόν ο Κεφαλίδης «ψήλωσε» πολύ γρήγορα και κάποιος έπρεπε να τον «κουρέψει»; Αλλά είναι αυτή νοοτροπία πολιτικού ηγέτη, να «κλαδεύει» όποιον δεν μπορεί να συναγωνιστεί αντί να φροντίζει πως θα τον αξιοποιήσει καλύτερα προς όφελος του τόπου; Γιατί η ομάδα Κεφαλίδη γνωρίζουμε όλοι πως ήξερε πως να λειτουργήσει ένα «Μέγαρο» ασχέτως αν κάποιοι δεν συμφωνούσαμε με τις επιλογές της. Η νέα ομάδα Παυλίδη τι μπορεί να κάνει γκρεμίζοντας τα πάντα; Να φωτογραφίζεται και να διοργανώνει δεξιώσεις και τσάγια έξω στην αυλή με φόντο τα κλειστά φώτα του «Μεγάρου»;

Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως σε σύντομο χρονικό διάστημα και έπειτα από πειραματισμούς που εύχομαι να μην αποδειχθούν επιζήμιοι για αυτή την πανάκριβη υποδομή ο Παυλίδης θα αντιληφθεί, αν δεν το έχει αντιληφθεί ήδη, πως έπεσε στην «παγίδα» που ο ίδιος «έστησε» και τελικά έχει καταστεί «όμηρος» της όλης κατάστασης. Και πολύ σύντομα θα ζητηθεί η συνδρομή της ομάδας Κεφαλίδη. Εκτός κι αν διαβάζοντας αυτές τις γραμμές κάποιος πεισμώσει ακόμη περισσότερο και αποφασίσει και πάλι να με διαψεύσει.

Σωτήρης Μπουζάρας

http://fonirodopis.gr/press/61873